... از سال ۱۳۲۸ قمری در مدرسه نیم آورد (اصفهان) دارای حجره‌ای شدم همان حجره تابوتی کذایی، دو سه سال اول شب‌ها را به خانه می‌رفتم اما از سال ۱۳۳۱ ه ق مقیم شبانه روزی آنجا شدم در این مدت هیچ شب رختخواب نمی‌انداختم و چه بسا اصلاً تا بامداد بیدار می‌ماندم و گاه مرحوم آ سید محمد باقر درچه‌ای رضوان الله علیه مرا از این نوع ریاضت منع می‌کرد به خاطر دارم شب عید غدیری بود که هر یک از طلاب به نحوی وسیله‌ای برای سرور خود فراهم کرده بود و من آن شب تنها وسیله عیش و سرور خود را در این قرار دادم که بستر بگسترم و در آن آسوده تا صبح بخوابم می‌توانم گفت حدود ۲۰ سال طلبگی و تدریس من یک ساعتش بیهوده نمی‌گذشت ...
فرازی از زندگینامه خودنوشت مرحوم جلال الدین همایی (صفحه 24)
مطالعه این نوشتار را به شما توصیه می‌کنم.
