به مناسبت 13 رجب و میلاد مولی الموحّدین، یعسوب الدین، قائد غرّ المحجّلین، مولای ما أمیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیهما السلام در پایان بحث مکاسب چهارشنبه، 1402.11.04 به دو نکته اشاره کردم:
الف: یکی از وجوه عظمت شخصیّت أمیر مؤمنان علیه السلام
ب: بهره‌گیری از فرصت ایام البیض
آه یک دست بر آن فرق شکسته که گذاشت
خم شد و دست به پهلوش به ناگاه گرفت
پا شد و رو به مدینه شد و با فاطمه گفت
عاقبت حاجت خود را اسدالله گرفت
میلاد با سعادت
مولی الموحدین أمیرالمؤمنین أسد الله الغالب علی بن أبیطالب علیه الصلوة و السلام
مبارک
میلاد امیر مؤمنان علیه السلام بر تمامی حق جویان عالم مبارک باد.
آنست نفسی من الکعبة نور مثل ما آنس موسى نار طور
یوم غشّى الملأ الأعلى سرور قرع السمع نداء کندا
شاطئ الوادی طوى من حرم
ولدت شمس الضحى بدر التمام فانجلت عنّا دیاجیر الظلام
ناد یا بشراکم هذا غلام وجهه فلقة بدر یهتدى
بسنا أنواره فی الظلم
هذه فاطمة بنت أسد أقبلت تحمل لاهوت الأبد
فاسجدوا ذُلّا له فی من سجد فله الأملاک خرت سجدا
إذ تجلّى نوره فی آدم
کشف الستر عن الحق المبین و تجلى وجه رب العالمین
و بدا مصباح مشکاة الیقین و بدت مشرقة شمس الهدى
فانجلى لیل الضلال المظلم
مرحوم سید اسماعیل شیرازی متوفای 1305
