معرفی رساله "التعجب" از مرحوم کراجکی
و بیان شدت عداوت دشمنان اهل بیت
آشنایی با کتابچه مختصری از مرحوم کراجکی از علماء بزرگ شیعه متوفی 449 مفید است هم به جهت تاریخی هم به جهت مطالب مفید و استدلالی کلامی.
امیر المؤمنین در نهج البلاغه میفرمایند: "و اعلموا انکم لن تعرفوا الرشد، حتی تعرفوا الذی ترکه" لذا باید توجه داشت عظمت حرکت أباعبدالله الحسین علیه السلام شناخته نمیشود الا با شناخت دقیق دشمنِ حضرت و شیوههای سرکوبی آنان.
رساله التعجب در پایان کتاب کنز الفوائد منتشر میشده. البته در سال 1421 توسط انتشارات دار الغدیر هم مستقلا به چاپ رسیده است. مرحوم کراجکی از شاگردان شیخ مفید معمار کلام شیعی و مرحوم سید مرتضی بودهاند. ایشان در صفحه 116 از کتاب التعجب که توسط انتشارات فدک به چاپ رسیده میفرمایند: ومن عجیب قولهم: إن أحدا لم یشر بهذا الحال، ویستبشر بما جرى فیها من الفعال، وقد رأوا ما جرى قرره شیوخهم، ورسمه سلفهم، من تبجیل کل من نال من الحسین صلوات الله علیه فی ذلک الیوم منالا، وآثر فی القتل به أثرا، وتعظیمهم لهم، وجعلوا ما فعلوه سمة لأولادهم.
فمنهم فی أرض الشام: بنو السراویل، وبنو السرج، وبنو سنان، وبنو الملحی، وبنو الطشتی، وبنو القضیبی، وبنو الدرجی.
وأما بنو السراویل: فأولاد الذی سلب سراویل الحسین (علیه السلام).
وأما بنو السرج: فأولاد الذین أسرجت خیله لدوس جسد الحسین (علیه السلام)، ووصل بعض هذه الخیل إلى مصر، فقلعت نعالها من حوافرها وسمرت على أبواب الدور لیتبرک بها و جرت بذلک السنة عندهم حتی صاروا یتعمّدون عمل نظیرها علی أبواب دور اکثرهم.
واما بنوسنان: فأولاد الذی حمل الرمح الذی علس سنانه رأس الحسین علیه السلام.
و اما بنو المکبّری: فأولاد الذی کان یکبّر خلف رأس الحسین علیه السلام.
وأما بنو الطشتی: فأولاد الذی حمل الطشت الذی ترک فیه رأس الحسین (علیه السلام)، وهم بدمشق مع بنی الملحی معروفون.
وأما بنو القضیبی: فأولاد الذی أحضر القضیب إلى یزید لعنه الله لنکت ثنایا الحسین (علیه السلام).
وأما بنو الدرجی: فأولاد الذی ترک الرأس فی درج جیرون (2)، وهذا لعمرک هو الفخر باب من أبواب دمشق إلى الواضح، لولا أنه فاضح.
این کتاب های نایاب انگار فقط در کتابخانه شما پیدا میشه مثل کتاب اخلاق ناصری (نسخه بدون سانسور) اصلا فقط انگار دست شما است و در کتابخانه ها پیدا نمیشه
خیلی مفید بود
لعنت اللهی بر تمام آن ها
فکر می کنم این سرزمین شامات ظاهرا هم از نظر دشمنی خیلی رده بالا بودند و هم از نظر دوستی
یعنی علمای جبل عامل در آن سرزمین خیلی برای نشر و تقویت شیعه جهاد علمی کردند که ما مدیون آنان هستیم
درسته؟